***

Drewniany stolik, dwa krzesła i ja

to jest to miejsce gdzie przychodzę marzyć.

Miejsce gdzie czas płynie wolniej,

a życie wydaje się słodsze, 

bo smak ma gorzkiej czekolady.

Gwar rozmów i szelest gazet

dają klimat wytyczający bieg zdarzeń

i chodź byś krzyczał jego nie złamiesz,

bo utoniesz jak srebrna łyżka

w ciemnej gorącej czekoladzie.

Przychodzę tu z samego rana 

siadam przy stoliku na końcu sali

i zostanę przy nim gdyby świat się walił

z piórem, zeszytem i zapachem

gorącej czekolady.

Portier.

Piotruś Pan...

I kiedy odpłynę do swej arkadii

nie budź mnie kochana, bo świat

ten jest piękny i wolny.

Chodź nikt tu nie wchodził na

krwawe barykady w ogniu broni

i błysku noży ukrytych.

Bo w mojej arkadii człowiek jest

duszą, a dusza człowiekiem.

Lekko i przejrzyście żyjąc

Nie musi walczyć kryć się za fałszem

Bo bez względu czym formowana

Zrozumianą zostanie.

I kiedy odpłynę do swej arkadii

nie budź mnie kochana, bo świat

mnie obudzi. Deszczem uderzającym

w ciemną noc.

Portier.

Ogłoszenie #1

Pierwszy tekst ciągły na moim blogu, a więc wypadałoby się przywitać. Witajcie!

Mam do was jako do moich czytelników kilka spraw:

Na początku chciałbym wam podziękować za pierwsze 100 wyświetleń. To naprawdę mnie cieszy. Szczerze mówiąc nie liczyłem na taki wynik w czasie krótszym niż 2 miesiące. Duża w tym zasługa reklamy jaką sobie zrobiłem na Lubimy Czytać. No ale reklama była tylko jedna, bo mój blogowy PR nie działa zbyt dobrze, ale postanowiłem to zmienić i rzucić się na wasze oszczędności.

I w tym miejscu pojawia się sprawa numer 2. Zauważyliście zapewne że na pasku bocznym z prawej strony pojawiło się logo z charakterystycznym [f].  Stworzyłem swoją stronę na Facbook'u. Zrobiłem to tylko i wyłącznie po to, aby być w lepszym kontakcie z wami. Żebym mógł porozmawiać z każdym z was, żebyście mogli po udostępniać na mojej stronie to czego słuchacie, co polecacie przeczytać, czym się inspirujecie i vice versa (a może nawet bardziej vice versa). Jeśli zbiorę kilkunastu ludzi to będziecie mogli wysyłać mi linki do waszych stron a ja je będę udostępniać.

Sprawa numer 3. Mam nadzieję, że będę mógł liczyć w maju na wasze zaciśnięte kciuki, bo w tym roku piszę maturę. Straaasznie mi się nie chce do niej uczyć i dlatego nie zawieszam działalności. Po prostu jeśli w maju będzie jakaś przerwa między wierszami to wiedzcie, że matura się mną interesuje. Przy okazji chciałbym pozdrowić maturzystów. Pamiętajcie: Damy radę! :) Macie moje wsparcie.

I to by było chyba na tyle... Jak mi się coś przypomni to najwyżej edytuje.

Portier.

Ostatnia Komenda

Tyle powodów do dumy,

a ludzi dymnych tak mało.

tyle cech wspólnych,

a jedności jest tak mało.

tak piękna historia,

a mało kto chce słuchać. 

czy tylko tragedia,

wzbudzi w nas polskiego ducha?

Czy patriotyzm widać tylko

gdy chwytamy za karabin?

Polsko! Kro Cię sercem osłni,

podczas czasów krwawych,

Kiedy dzieci Twoje w czasach

spokojnych, gotowe Cie zostawić?

"Broń wnuczku kraju-rzecz to bezcenna"

Bzrmi z Dziadka grobu ostatnia komenda.

Portier.

Ostatni...

Widziałem ich Twarze, nie widziałem emocji.
Stojąc na scenie i wygłaszając dzieło mojego życia,
Kierowała mną złość przeciw wszystkim którzy 
Obserwując moje męczarnie milczeli, zimni jak skały.
Wiedziałem że nie wygram polegnę w walce z goliatem.


Więc wzywałem wszystkich którzy jeszcze słyszeli.
Pokażcie ze czujecie, dajcie poznać w sobie ludzi
Bo ludzie w was są nawet jeśli są stłumieni.
Czy usłyszeli tego się nie dowiem. widziałem twarze.
Po tym jak skonałem na scenie zdjęli maski i zaczęli klaskać.

Portier.

Samotność

Musiałem się Ciebie nauczyć...

Starannie poukładać w małym pokoju,

w którym ma zmieścić się wszystko,

chodź nie wejdzie tu więcej niż trzeba.

Musiałem wypełnić Tobą życie...

I wypełniłem pomimo bólu i cierpienia.

Ciszy podporządkowałem rytm mego serca,

które po ciężkim boju oddało się Tobie.

Zrobiłem to tylko po to

Aby ktoś mógł zniszczyć tą harmonię

wejść z butami do mojego małego pokoju

od nowa wprowadzić wiosnę w moje serce.

I znów żyję w obawie...

wyglądając za drzwi mego małego pokoju,

nasłuchując drżącym sercem Twoich kroków.

Czy aby na pewno znów nie będę musiał Cię oswajać?

Portier

Czekając

Czekając na coś co nie przyjdzie,

Słyszałem głos tłumu - krzyczeli.

Nie wiedzieli, że czekam, a może

Chcieli żebym odpuścił - czekałem.

Patrzyłem w gwiazdy i widziałem

W nich odbicie Twoich oczu.

Patrzyłem na słońce i widziałem

W nim promienie Twojego uśmiechu.

Stałem po środku wielkiego placu.

Samotny w wielkim tłumie, który

Pędził do sklepów, szkół, biur.

Ja wierząc w potęgę wytrwałości - czekałem.

Bo widziałem Cię w tłumie:

W gorących sercach zakochanych

W beztroskim śmiechu dzieci i

We łzach, które mogły zmienić świat.

Dlatego nie widziałem jak mnie wytykali.

Słyszałem - to ten, który czeka wiecznie

Myśli, że to ma sens a to nie przyjdzie.

Ale ja czekałem. Odcinając serce od myśli.

Portier.